Rozdział 2

-Marta, mogę wiedzieć, gdzie ty mnie do cholery ciągniesz?- zapytałam niezadowolona.
-Wybacz, że przerwałam ci wywijanie z tym blondaskiem, ale mamy problem- powiedziała i otworzyła drzwi do łazienki, gdzie na podłodze siedziała kompletnie pijana Marcela.
-Matko, Cyśka, coś ty ze sobą zrobiła?- spytałam patrząc na dziewczynę.
-Bo żyśe jest do banji. I trzeba się baaawiś- wybełkotała.
-Jest gorzej, niż się wydaje. Nie damy rady- szepnęłam.
-Co robimy?- zapytała Tuśka.
-Chyba mam pewien pomysł- uśmiechnęłam się.- Zamów taksówkę.
-Okej- powiedziała Marta. Ufa mi. W sumie, to nie ma wyjścia.
-Marcelka, chodź, jedziemy do domu- podniosłam dziewczynę.
-Miłoś jes do dupy- wymamrotała Celka.
-Mam w domu duże pudło lodów. Jedziemy do mnie?
-Tak!- ucieszyła się Wasilewska. Udało nam się wyjść we trójkę i jakoś doczłapać się do taksówki. Wsiadłyśmy, po czym podałam kierowcy adres i odjechałyśmy. Kątem oka zobaczyłam tego blondyna, jak wybiegał z klubu. Niech piorun strzeli słabą głowę Marceli i moją głupotę.
Rano obudziłam się, nie czując skutków wczorajszej imprezy. Wstałam i zajrzałam do salonu, gdzie na podłodze spała Marcela, a na kanapie Marta. Postanowiłam ich nie budzić. Ruszyłam do kuchni i zrobiłam sobie kawę. Mieszkałam tu krótko, ponieważ dopiero się przeprowadziłam. Wyjechałam z Warszawy, żeby wyrwać się spod ciągłej kontroli rodziców. Kocham ich, ale bez przesady. Udało mi się znaleźć pracę i zaczynam od poniedziałku. Dopiłam kawę i poszłam pod prysznic. Ciepła woda obmyła moje ciało, dzięki czemu do końca się odprężyłam. Kiedy już ubrana i pachnąca weszłam do salonu, dziewczyny akurat zaczęły się budzić.
-O matko- westchnęła Marcela.- Ale mnie głowa boli.
-Wcale się nie dziwię. Byłaś zlana w trzy dupy.
-Dziękuję kochana. Uzmysłowiłaś mi moją głupotę- stwierdziła sarkastycznie, słysząc wypowiedź Marty.
-Schowaj lepiej sarkazm do kieszeni i wytłumacz mi, dlaczego uważasz, że życie jest do dupy a miłość do bani?- zapytałam.
-Co wam wczoraj powiedziałam?- przerażenie w jej głosie sprawiło, że poczułam, iż chce coś przed nami ukryć.
-Oj, Cyśka. Po alkoholu pieprzysz jak potłuczona. Już dawno przestałyśmy słuchać- zaśmiała się Marta. Marcelina odetchnęła z ulgą. Chwila, chwila. Coś tu nie gra.
-Marcela- zaczęłam.
-Tak?
-Tłumacz się. Co się stało?- zapytałam.
-A co ciebie to obchodzi?- fuknęła.- Nie masz swojego prywatnego życia, że interesujesz się moim?
-Może grzeczniej. Kolejny raz przytargałyśmy cię pijaną, to chyba należą nam się wyjaśnienia- powiedziałam.
-Dziewczyny spokojnie- starała się uspokoić nas Marta. No tak, ona zawsze jest tą najrozsądniejszą.
-Łaski bez. Mogłyście mnie tam zostawić- odpowiedziała Marcela.
-Spoko. Wezmę to pod uwagę następnym razem- stwierdziłam, co jeszcze bardziej zdenerwowało Wasilewską.
-Chyba od tego jest przyjaciółka, nie? Żeby pomagać!
-W wychodzeniu z klubu, kiedy jesteś pijana? A może byłoby prościej, gdybyś opowiedziała dlaczego się upiłaś- zasugerowałam.
-Spierdalaj- warknęła.
-Masz minutę na opuszczenie mojego mieszkania- powiedziałam.- Nie pozwolę się tak traktować w moim domu- Marcela tylko mruknęła coś pod nosem, zebrała swoje rzeczy i wyszła.
-Ja też już pójdę- odezwała się Matra i poszła ubrać buty.- Chyba trochę za ostro ją potraktowałaś- rzuciła jeszcze, zanim zamknęła drzwi. I zajebiście.

******************
Hey!
Rozdział powstał... dawno.... Już nawet nie pamiętam kiedy.
Kto Waszym zdaniem jest głównym bohaterem? Aż nie mogę się doczekać Waszych pomysłów.
Zostawiam rozdział Waszej ocenie.
Do następnego, Dream <3 :*